آ.ث. میلان
آ.ث. میلان یکی از باشگاه‌های حرفه‌ای فوتبال ایتالیا است و مرکز آن در شهر میلان قرار دارد.

این باشگاه در ?? دسامبر سال ???? با نام «باشگاه کریکت و فوتبال میلان» به وسیله? «آلفرد ادواردز» و «هربرت کیپین» انگلیسی دایر شد و به دلیل انگلیسی بودن مؤسسان اسم باشگاه به جای میلانو (تلفظ ایتالیایی) میلان نام گرفت. پس از چند سال و در پی درگیری بین بازیکنان بازیکنان خارجی از تیم جدا شدند و تیم اینترنشنال (یا به قول ایتالیایی‌ها «اینترناسیونال») را دایر کردند که اکنون با نام اینتر میلان شناخته ما شود.

با شکوه‌ترین دوران باشگاه به دهه? ???? و ابتدای ???? بود که سه جام باشگاه‌های اروپا (????.????.????) از آن این تیم شد.و در همان زمان میلان ?? بازی را بدون شکست پشت سر گذاشت. در سال ???? میلان اسکودتو (سری آ) را بدون حتی یک شکست به دست آورد.این اتفاق را تا کنون هیچ تیم دیگری تکرار نکرده است.

نام مستعار تیم «روسونری» است (قرمز و مشکی پوشان) و ورزشگاه فوتبال این تیم سن سیرو (یا به قول اینترها جوزپه مه آتزا) است و برلوسکونی (مالک باشگاه و رئیس جمهور ایتالیا) تصمیم دارد که باشگاه جداگانه ایی از اینتر برای تیم خود بسازد.

لباس اول تیم بلوز راه راه مشکی و قرمز همراه با شورت مشکی (یا در بعضی اوقات سفید) و لباس دوم بلوز و شورت سفید است.

شاید بدترین خاطره? همه? میلانیها شکست در برابر لیورپول در ضربات پنالتی در فینال باشگاه‌های ???? بود که بعد از شکست ?-? لیورپول در نیمه? اول برای تیم رقم خورد.این اولین باری بود که میلان فینال را با لباس سفید باخت. سر مربی کنونی میلان کارلو آنجلوتی (معروف به کارلتو) است. یکی از محبوب‌ترین بازیکنان دهه? اخیر میلان پائولو مالدینی پسر چزاره مالدینی بوده است.

تاریخچه
این باشگاه، در ابتدا به عنوان باشگاه کریکت، توسط دو انگلیسی تبعیدی رانده شده از ناتینگهام انگلستان به نام های آلفرد ادواردس و هربرت کیلپین در سال ???? تاسیس(پایه گذاری) شد.به دلیل خاستگاه این باشگاه، از تلفظ انگلیسی نام شهر میلان، به جای تلفظ ایتالیایی این شهر(میلانو) در نام این باشگاه استفاده شده است. آث میلان اولین عنوان قهرمانی خود در جام قهرمانی ایتالیا را در سال ???? بدست آورد. در سال ????، این باشگاه ایجاد شکاف در خود را به دلیل اختلافات داخلی در موضوع امضای قرارداد با بازیکنان خارجی تجربه کرد، که این موضوع باعث تشکیل باشگاه دیگری در شهر میلان به نام اینتر میلان شد. آنها با به دست آوردن مقام قهرمانی در جام باشگاه های اروپا با پیروزی بر تیم بنفیکا پرتقال در مرحله پایانی سال ????، مقبولیت جهانی خوذ را ضمانت کردند. آنها همچنین با تکرار قهرمانی در سال ????، موفق به کسب عنوان قهرمانی در جام بین قاره ای(جام باشگاه های جهان امروزی) در همین سال شد. با استعفای جیانی ریورا، دوران فرود این باشگاه شروع شد که در نهایت با رسوایی توتونرو در سال ???? و سقوط به سری ب باشگاه های ایتالیا به دلیل مجازات(برای اولین بار در تاریخ مسابقات(به دلیل شرط بندی باشگاه و پرداخت رشوه به بازیکنان و مقامات باشگاه برای تغییر نتیجه)، به اوج خود رسید. آنها بعد از آن سریعاً خود را به سری آ رساندند ولی آنها مجدداً در فصل ??-?? با قرارگیری در منطقه خطر سری آ، به سری ب بازگشتند. در سال ????، سیلویو برلوسکونی، این باشگاه را خریداری کرد و بلافاصله مبالغ هنگفتی را در این باشگاه سرمایه گذاری کرد، که این سرمایه گذاری باعث به خدمت گرفتن آریگو ساچی به عنوان سرمربی و بازیکنانی همچون مارکو فن باستن،روود گولیت و فرانک رایکارد شد، که این دوره، دوران شکوفایی مجدد این باشگاه، با قهرمانی متوالی هفت دوره لیگ سری آ، پنج جام قهرمانی باشگاه های اروپا و سه جام بین قاره ای بود.

در فصل ????-????، به دلیل رسوایی سری آ در سال ????، از این باشگاه، ?? امتیاز کسر شد و این باشگاه از حضور در جام قهرمانان باشگاه های اروپا منع شد، که این حکم بعداً کاهش پیداکرد(به کاهش هشت امتیاز و حضور در جام قهرمانان باشگاه های اروپا).

در هر جام‌جهانی به‌طور متوسط 40 دروازه‌بان درون دروازه‌ها می‌ایستند.از این جمع برخی با واکنش‌های حیرت‌انگیز تماشاگرانی که به هوای دیدن گل از صندلی برخاسته بودند را بی دستاورد به جای خود باز می‌گردانند؛ برخی نیز دسته‌گل‌هایی به آب می‌دهند که باور آن حداقل در لحظه اول ممکن نیست. نکته جالب اینکه اکثر دروازه‌بان‌های موفق در تیم‌هایی بازی می‌کنند که طراح لوازم ورزشی آن آدیداس است و دروازه‌بان‌های ضعیف و گل‌های خجالت‌آور هم محصول غیر‌آدیداسی‌هاست. آیا این یک ضد تبلیغ علیه توپ مسابقات است؟

دروازه‌بان‌های برتر جام تا اینجای رقابت‌ها را مرور می‌کنیم. قبل از هر چیز باید یاد‌آور شد که بجز این پنج نفر گلرهایی بودند که می‌توانستند در این لیست قرار بگیرند.هاندانوویچ، خونه، کاواشیما و... اما این 5 نفر در طول مسابقات چیزدیگری نشان دادند.

1)ادواردو کاروالیو/ پرتغال: پیش از آغاز مسابقات انتظارات از ادواردو حد‌اکثر در‌این سطح بود که گل‌های ویتور بایایی نخورد. نگاهی به فهرست شش دروازه بان پرتغال در دو سالی که کرش به این تیم آمده، دلیل این مدعاست. شاید تنها کشور صاحب فوتبالی که موریرا و هیلاریو بتوانند در آن بازی کنند، همین پرتغال یا انگلستان باشد! خط دفاعی پرتغال برخلاف آمار بسیار پایین گل‌های خورده‌اش چندان عالی نبود و همین موضوع فرصت را به ادواردو داد تا در بازی مقابل ساحل‌عاج و کره‌شمالی دروازه خود را با یکی دو واکنش بسته نگه دارد. اوج هنر وی بازی با برزیل بود که در آخرین ثانیه‌ها ضربه منحرف شده رامیرس را به شکلی زیبا مهار کرد. بازی با اسپانیا هم که دیگر یک شاهکار به تمام معنا برای او بود. بیش از 5 موقعیت گل مسلم اسپانیایی‌ها با واکنشهای ادواردو از بین رفت تا احتمال اینکه این دروازه‌بان برنده تندیس با ارزش لئویاشین شود اصلا کم نباشد.

2) وینسنت انیاما/ نیجریه: دروازه‌بانی که در هر سه بازی مرحله گروهی بهترین بازیکن زمین شود و تیمش به مرحله بعد نرود موجود بدشانسی است. انیاما که در سال 2004 از یک تصادف شدید جان سالم به در برد، این‌بار نتوانست از ناتوانی بازیکنان نیجریه فرار کند. او در بازی با آرژانتین شش مهار توپ داشت که چهار مورد آن از لیونل مسی بود و یکی از آنها بی‌شک برترین واکنش جام خواهد شد. او گلزن خوبی هم هست و در و باشگاه‌های قبلی خود 20 بار موفق به گلزنی شده که اغلب آنها از روی نقطه پنالتی بوده است. سن و سال این دروازه‌بان به شکلی است که باید منتظر حضورش در سطح اول فوتبال اروپا بود.

3) فرناندو موزلرا/ اوروگوئه:اوروگوئه‌ای‌ها همیشه دروازه‌بانانی بهتر از سایر تیم‌های قاره‌شان داشته‌اند. کارینی، ویرا، آلوز و حالا موزلرا. او در 5 بازی اوروگوئه تا این لحظه تنها دو گل خورده که البته روی هر دوی آنها کمی مقصر بود اما سوپر‌واکنشهای وی باعث می‌شود از این اشتباهات 10،20 درصدی چشم‌پوشی کنیم. در مرحله گروهی لوگانو و گودین در خط دفاعی کمتر مجال خودنمایی به بازیکنان حریف و بالطبع موزلرا را می‌دادند اما با مصدومیت این دو در ادوار حذفی موزلرا توانست خودی نشان دهد. دستهای وی در بازی غنا نقشی کمتر از دستان سوارز نداشت. او دو پنالتی و n موقعیت گل را مهار کرد!

4) مانوئل نوئر/ آلمان: رنه آدلر در بازی‌های ملی خود کمی نامطمئن نشان داده بود و مصدومیت وی در نهایت به فوتبال آلمان کمک کرد، چون مانوئل نوئر با چند واکنش دیگر می‌تواند دستکش طلایی را از دستان ادواردو خارج کند. او تنها 23 سال سن دارد و آلمانی‌ها با خیالی آسوده از درون دروازه‌شان حداقل تا 10 سال آینده صحبت خواهند کرد. نوئر بر خلاف لمان و کان که در بازی با پا ضعیف بودند، بازی با پای بی‌نقصی دارد و قدرت ضربات وی اعجاب‌آور است. پاس گل او به کلوزه در بازی با انگلستان را که به یاد دارید؟

5) خوستو ویار/ پاراگوئه: چیلاورت برترین دروازه‌بان تاریخ پاراگوئه است و به نظر نمی‌رسد خللی به این برتری وارد شود. با این حال خوستو ویار در درون دروازه یک مهره بسیار قابل اعتنا نشان داد و به مانند همتای اوروگوئه‌ای خود تنها دو گل در این جام دریافت کرد. این موضوع را هم باید مد‌نظر داشت که در خط دفاعی پاراگوئه، تنها آلکاراز مهره‌ای قابل اعتنا بود و باقی مسئولیت‌ها روی دوش کاپیتان ویار قرار داشت. در جام‌جهانی 2006 او کمتر از 500 ثانیه بازی کرد و خیلی زود به دلیل مصدومیت جای خود را به بوبادیا داد. حضور پاراگوئه در یک چهارم نهایی بدون کمک ویار میسر نبود.
* * * * *
در نقطه مقابل این 5 نفر، دروازه‌بانانی هم بودند که در این جام عملکرد افتضاحی داشتند. البته امثال ری میونگ گوگ، مارکتی و شوارتزر دروازه‌بانانی بودند که در مجموعه بد تیمشان عملکرد بدشان توجیه‌پذیر به نظر می‌رسد اما از رابرت گرین، دیوید جیمز و هوگو یوریس انتظاری بیش از این می‌رفت.

1) اسکار پرز/ مکزیک: ترکیب اولیه خاویر آگیره در بازی افتتاحیه باعث شد امید نتیجه گرفتن در این جام از مکزیک رخت ببندد. خیلی‌ها در ابتدا تصور می‌کردند اسکار پرز دعوت شده تا تجارب (!) خود را در اختیار ممو اوچوآی جوان قرار بدهد اما بازی کردن او باعث انگشت به دهان شدن مکزیکی‌ها شد. هر توپی از خط دفاع مکزیک رد شد تور درازه را لمس کرد. هر پاس به عقبی که داده شد نصیب بازیکنان حریف یا حد‌اکثر توپ جمع‌کن‌ها شد و پرز اساسا حرفی برای گفتن نداشت.از دروازه بان 37 ساله‌ای که هیچ‌گاه در باشگاه خود یار ثابت نبوده انتظار بیش از این هم نمی‌رفت. او در حال حاضر تیم ندارد‌!

2) دیوید جیمز /انگلستان: چقدر جمله عادل فردوسی‌پور در وصف تیم‌ملی انگلیس زیبا بود، آنجا که گفت‌: « برای تیمی که دروازه‌بانش 40 ساله باشد و نامش هم دیوید جیمز باشد، حضور در یک‌هشتم‌ نهایی دستاورد خوبی است.» برای دیوید جمیز هم می‌توان بخش عمده از توضیحات اسکار پرز را نوشت و اضافه کرد که در بازی با آلمان او روی سه گل از چهار گل بازی مقصر بود.

3) فوزی شوشی/ الجزایر: شوشی در بازی با اسلوونی کاری کرد که همه پیش‌بینی‌ها غلط از آب در بیاید. از همان 20 دقیقه اول بازی مشخص بود که این بازی گلی نخواهد داشت اما شوشی با اشتباه خود تمام پیش‌بینی‌ها را بر هم زد. دیوید جیمز و هوگو یوریس و پرز به دلیل کلکسیونی از اشتباهات در اینجا هستند اما شوشی با تنها یک صحنه توانست به اینجا بیاید.

4) رابرت گرین/ انگلستان: دعوت گرین به تیم‌ملی در شوره‌زار دروازه‌بان های خوب انگلیسی اصلا عجیب نبود. اشتباه او در دفع شوت کلینت دمپسی اولین اشتباه دروازه‌بان‌ها در جام‌جهانی 2010 لقب گرفت تا سرنوشت بازی عجیبی را با کاپلو انجام داده باشد. مربی‌ای که روزگاری بوفون را درون دروازه تیمش می‌دید، آبیاتی را روی نیمکت داشت و کارینی را به تیم‌های دیگر قرض می‌داد، امروز باید از میان گرین و هارت و جیمز یکی را انتخاب کند. بد، بد‌تر و بد‌ترین!

5) هوگو یوریس‌/ فرانسه: از چهار نفر قبلی در شروع جام‌جهانی انتظار زیادی نمی رفت اما از هوگو یوریس به عنوان یکی از پدیده‌های احتمالی این جام یاد می‌شد. همه او را یکی از کاندیداهای برترین دروازه‌بان جام‌‌جهانی می‌دانستند اما سرنوشت تیم‌ملی فرانسه به نوعی به سرنوشت او هم تبدیل شد. یوریس در هر بازی دو، سه اشتباه مبتدیانه می‌کرد و شانس آورد که تنها یکی از این اشتباهات منجر به گل شد. مسی لیون هم مانند مسی بارسلونا در جام جهانی 2010 انتظارات را بر آورده نکرد

محسن خلیلی


نام : محسن
نام خانوادگی : خلیلی
تاریخ تولد : 25 بهمن سال 1359
محل تولد : تهران ( منطقه نازی آباد )
باشگاه های قبلی : پاس - جوانان شریعتی - بانک ملی - سایپا
تعداد بازی ملی : 3 بازی

او یک خواهر و یک برادر دارد که خودش فرزند وسط خانواده است .
محسن در دوران طفولیت نیز عاشق فوتبال بوده وفوتبال خودرا در زمین های خاکی نازی آباد آغاز کرد.
سطح تحصیلاتش دیپلم است و مجرد است و به زودی قصد ازدواج نیز دارد .
محسن آدم پول دوستی نیست اما معتقد است پول تا جایی که باعث زندگی خوش و بدون دغدغه باشد خوب است .
محسن خلیلی در یک خانواده تماما استقلالی متولد شده است و به گفته ی خودش تنها او بوده که از دوران بچگی علاقه زیادی به پرسپولیس داشته و تمامی بازی های این تیم بزرگ را نگاه می کرده و حتی برای بازی های حساس این تیم نیز به استادیوم می رفته .
تمام کسانی که محسن را ازنزدیک دیده اند معتقدند خیلی آدم خوش اخلاق و شوخ طبعی است و معمولا خودش را برای کسی نمی گیرد و معتقد است از همین مردم است که به این محبوبیت رسیده است .
محسن سقف آرزوهایش بازی در تیم های رئال مادرید و بارسلونا است .
از بین مهاجمان زمان خود از فرشاد پیوس الگو برداری می کند و خیلی ها نیز معتقدند محسن فرشاد جدید پرسپولیس است .
استیل این بازیکن سبک بازی اش تکنیکش و حتی نوع زدن ضربات آخرش و از همه مهمتر شم گلزنی بالایش باعث شده خیلی ها اورا آقای گل تازه پرسپولیس بنامند . حتی اگر بخواهیم خرافاتی نگاه کنیم این دو بازیکن در یک منطقه زندگی می کردند و از همان جا نیز فوتبالیست شدند و به احتمال زیاد باید منتظر پوشیدن پیراهن شماره 17 از سوی این بازیکن به یاد فرشاد آقای گل باشیم .
محسن خلیلی سابقه ی آقای گلی را نیز دارد . چند سال پیش او به همراه جواد کاظمیان در یک تیم بازی می کرد و آنجا آقای گل مسابقات شد .
شباهت بزرگ دیگر محسن خلیلی با فرشاد پیوس گلزنی به تیم استقلال است . فرشاد پیوس نیز معمولا در دربی ها و با پیراهن پرسپولیس به استقلال گل میزد . همچنین در تیم های دیگر و حتی تیم های عربی نیز سابقه باز کردن دروازه استقلال را دارد .
هیچ کس فصل پیش را فراموش نمی کند که محسن با زدن سه گل به استقلال قهرمانی را از اردوی آبی ها به خانه ی سایپا برد و تقدیم علی دایی کرد .
دردربی شصت و سوم نیز هنگامی که آبی ها خود را برنده ی بازی فرض می کردند محسن با یک ضربه ی سر دقیق تور دروازه ی آنها را به لرزه در آورد تا ثابت شود اویک پرسپولیسی واقعی است و گربه سیاه همیشگی آبی ها است بازیکن محبوب من بعدازباقری.بعد از3.4تاگلاش حسابی گریه کردم
ساده وطوفانی اما بی حاشیه.
تک به تک براش گل خالی بود!کم شوت میزد اما شوتاش کارلوسی بود!یا به تیرک میخورد یا دروازه بان ناقص دفعش میکرد!
"محسن تاج سوراخ کن""محسن رفت وبرگشت""قاتل آبی ها"ازالقاب اوست.
راستی شادیهای بعدازگلش هم عین گلاش "معرکه" بود

This image has been resized. Click this bar to view the full image. The original image is sized 800x700.